accepted name (2005):
P.lactiflora Pallas
1896
141. Paeonia albiflora Pall. (beta) hirta
P. albiflora hirta Rgl. fl. uss. pag. 13. n. 42.
Im Bureja-Gebirge. Ende Juni in Blüthe. Blumen purur.
Huth (1891):
P. albiflora Pallas ross. U. 90 (1788) rhizomatis tuberibus fusi-formibus tuscis, caule glabro subtrifloro ad 60—100 cm et ultra alto, f. inf. biternatis, ff. petiolulatis vel lateralibus sessilibus, fff. lanceo-latis vel ellipticis saepissime basi confluentibus, bracteis nonnullis foliaceis partitis vel integris, petalis 8 vel pluribus, staminibus aureis, disco satis expanso lobato, carpellis 3—5 primo ereclis demum recurvato-patentibus, stigmate obtusiusculo reflexo, s e minibus ovalibus fuscis.
Synonyma: P. lacteo flore Amman ruth. p. 77 (1739); P. fructibus tribus glabris Gmelin sib. IV. 184(1769); P.edulis Salisb. (1806).
Icones: Pallas, ross. II. t. 84; Andr., Rep. t. 64; Salisb., par. lond. t. 78, Bot. Reg. t. 42, Bot. Mag. t. 1756.
Varr.
(alpha) typica, f. utrinque viridibus glaberrimis, rariusin costis sparse pilosis, fl. albis vel roseis, carpellis vel juniori-bus glabris.
(beta) trichocarpa Bnge., carpellis sat dense pubescentibus.cet. ut praec.
(gamma) hirta Rgl., f. pubescentibus, fl. purpureis. —Var. mihi plane ignotal
Stern (1946):
P.lactiflora Pallas, Reise, 3, 286 (1776).Syn. ...P.albiflora var. hirta Regel Reisen Süden Ost-Sibir. Radde, Bot. 1 (in Bull. Soc. Nat. Mosc. 34), 125 (1861), et Fl. Ussur.13 (1866)...............
